#Pokrótce [2] Interpretacja TRL w pracach nad innowacyjnymi wyrobami medycznymi

Definicje TRL nie poruszają zagadnień charakterystycznych dla danego typu technologii. Zatem, nie znajdziemy w nich odpowiedzi, na którym poziomie TRL powinno nastąpić wstępne opracowanie designu wyrobu medycznego, na którym pierwsze testy nad bezpieczeństwem i stabilnością, a na którym badanie kliniczne. Ustalenie odpowiedzi na te i podobne pytania wymaga wnikliwej analizy definicji TRL w zestawieniu ze specyfiką prac badawczo-rozwojowych nad wyrobami medycznymi.

Klasyfikacja TRL w pracach nad wyrobami medycznymi

Punktem wyjścia do ustalenia poziomu gotowości technologicznej opracowywanego wyrobu medycznego może być następująca klasyfikacja:

Poziom 1: Przegląd wiedzy naukowej.

Przeprowadzenie oceny zidentyfikowanych materiałów naukowych w celu scharakteryzowania założeń dla nowej technologii. Na tej podstawie następuje identyfikacja podstawowych potrzeb badawczych.

Poziom 2: Tworzenie koncepcji.

Generowanie wraz z krytyczną oceną hipotez i pomysłów badawczych. Teoretyczne ustalenie wykonalności. Koncentracja na praktycznych zastosowaniach i potencjalnych możliwościach terapeutycznych. Opracowanie planów lub protokołów badawczych.

Poziom 3: Wstępny dowód słuszności koncepcji (initial PoC)

Wstępne badania, gromadzenie i analiza danych, przegląd alternatywnych koncepcji, identyfikacja i ocena kluczowych komponentów technologii w środowisku laboratoryjnym, w celu weryfikacji hipotez i empirycznego sprawdzenia wykonalności. Weryfikacja założeń dotyczących designu wraz z określeniem specyfikacji krytycznych komponentów technologii. Uzyskanie wstępnego PoC dla rozważanych wariantów designu na ograniczonej liczbie modeli laboratoryjnych.

Poziom 4: Dowód słuszności koncepcji (PoC)

Kontynuacja badań w środowisku laboratoryjnym (dopuszczalne non-GLP), w celu identyfikacji i oceny potencjalnych problemów z bezpieczeństwem, zdarzeń niepożądanych i skutków ubocznych. Demonstracja modeli w warunkach in vitro / ex vivo / in vivo. Uzyskanie PoC i potwierdzenie bezpieczeństwa wybranego wariantu desingu. Określenie procedur i metod, które mają zostać wykorzystane w toku badań przed-klinicznych i klinicznych.

Poziom 5: Rozwój produktu (odczynniki, komponenty uzupełniające, podsystemy i moduły) oraz jego standaryzacja.

W zależności od specyfiki wyrobu medycznego: opracowanie odczynników, buforów, modułów i komponentów uzupełniających, oprogramowania i in. Integracja systemu. Zdefiniowanie protokołów testów, w tym testów integracyjnych. Przygotowanie do produkcji w skali pilotażowej, skoncentrowane na standaryzacji wytwarzanych prototypów.

Poziom 6: Ewaluacja przedkliniczna.

Wytworzenie pierwszych serii pilotażowych i testy przedkliniczne prowadzone w ściśle kontrolowanych warunkach. Wprowadzanie udoskonaleń ukierunkowanych na wyeliminowanie defektów wykrytych w trakcie testów.

Poziom 7: Transfer technologii i przygotowanie do badań klinicznych.

Walidacja docelowego designu wyrobu medycznego i ustalenie finalnej postaci technologii, która poddana zostanie badaniu klinicznemu. Transfer technologii do środowiska operacyjnego, umożliwiający wytworzenie partii pilotażowej na potrzeby badania klinicznego. Walidacja metod produkcyjnych.

Poziom 8: Badanie kliniczne.

Przeprowadzenie badania klinicznego, zgodnie z obowiązkami wynikającymi z Rozporządzenia UE 2017/745 w sprawie wyrobów medycznych (MDR) i Rozporządzenia UE 2017/746 w sprawie wyrobów medycznych in vitro (IVDR). Potwierdzenie skuteczności i bezpieczeństwa opracowanego wyrobu medycznego.

Poziom 9: Uzyskanie zdolności do komercjalizacji.

Certyfikacja i rejestracja wyrobu medycznego. Nadzór po wprowadzeniu do obrotu.

 

Różnice w dokumentacjach konkursowych

Każdy konkurs dotacyjny ogłaszany jest wraz z zestawem indywidualnie przygotowanych dokumentów, które definiują zasady i rekomendacje potrzebne do przygotowania wniosku o dofinansowanie. Mogą one dotyczyć również interpretacji TRL.

Wśród konkursów horyzontalnych, kierowanych do zróżnicowanego grona przedsiębiorców, działających w szerokim spektrum branż, temat TRL traktowany jest na dużym poziomie ogólności. Rekomendowane jest wykorzystanie standardowych definicji, nieuwzględniających specyfiki branży biotechnologicznej. To na wnioskodawcy spoczywa cały ciężar interpretacji. Przykładami tego typu konkursów są: Moduł B+R Ścieżki SMART oraz konkursy regionalne umożliwiające dofinansowanie prac B+R.

Inne podejście prezentuje ABM (Agencja Badań Medycznych). Konkursy ogłaszane przez tę instytucję pośredniczącą mają precyzyjnie zdefiniowaną tematykę i kierowane są do węższego grona przedsiębiorców. W dokumentacji konkursowej ABM każdorazowo nakreśla zakres prac odpowiadających poszczególnym poziomom TRL. Definicje TRL obejmują nie tylko zagadnienia związane z rozwojem technologii (jak to ma miejsce w przypadku konkursów horyzontalnych), ale także tematykę certyfikacji, norm jakości, procesu oceny zgodności czy zabezpieczenia własności intelektualnej. W efekcie logika i plan projektu mogą zostać lepiej dopasowane do rzeczywistych potrzeb firm biotechnologicznych.

 

Podsumowanie

Właściwa interpretacja TRL w rozwoju wyrobów medycznych wymaga doświadczenia i wiedzy doradcy, znajomości zasad konkursu, a także uwzględnienia szerszego kontekstu, charakteru przedmiotu projektu i jego prawidłowej klasyfikacji zgodnie z MDR lub IVDR. Innego podejścia wymaga wyrób medyczny klasy III, a innego wyrób medyczny do diagnostyki in vitro klasy B. Klasyfikacja TRL jest zagadnieniem teoretycznym, które ma rzeczywisty wpływ na kształt i logikę projektu, a także jego późniejszą praktyczną realizację. Z tego względu jest to temat, który nie może zostać pominięty w pracy nad wnioskiem o dofinansowanie.